Układ wewnątrzwydzielniczy płodu

Narządy płodu mające wewnątrzwydzielnicze właściwości zaczynają swoją czynność już w pierwszej połowie’ ciąży. Oczywiście dokładna ocena czynności jest bardzo trudna, ponieważ płód znajduje się pod wpływem działania hormonów matki i łożyska. Stąd badając czynność hormonalną płodu należy zawsze pamiętać o tych trzech możliwych źródłach (matka, płód, łożysko) mogących wpływać na siebie. Dokładne poznanie struktury morfologicznej narządów przyczyniło się do lepszego zrozumienia ich czynności w zakresie wydzielania hormonów. W rozbudowanym aparacie wysepkowym Langhansa w trzustce płodu donoszonego wykazano dużą zawartość insuliny. Pearse na podstawie badań nad przysadką ludzką sugeruje wydzielanie gonadotropiny już u 9-tygodniowych płodów. Badania doświadczalne oraz morfologiczno-cytochemiczne potwierdzają czynność hormonalną nadnerczy. Jak wykazały badania histochemiczne, już kora płodowa wykazuje obecność dehydrogenazy 3B-ol-hydroksysterydowej, której aktywność wybitnie narasta w korze ostatecznej. Obecność dehydrogenazy 3B-ol-hydroksysterydowej może być wyrazem sterydowej czynności hormonalnej gruczołów. Obecnie niektórzy przyjmują, że łożysko nie syntetyzuje samoistnie hormonów sterydowych, a aromatyzuje androgeny nadnerczy płodu bądź matki do estrogenów. Aktywność dehydrogenazy sterydowej opisano również w komórkach Leydiga w jądrach już u 10-tygodniowych płodów. Ogólnie przyjęto, że współistniejącym enzymem jest dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa, której czynność dostarcza zredukowanego nukleotydu trój- fosfopirydynowego, koniecznego w szeregu hydroksylacji, w przebiegu syntezy hormonów sterydowych.