Jajowód — salpinx, oviductus, tuba uterina

Leży wewnątrzotrzewnowa. Pokryty jest blaszkami więzadła szerokiego. Ma długość około 12 cm, a na przekroju — w zależności od odcinka — wykazuje różną grubość: od 0,5 do 1,5 cm. W jajowodzie wyróżniamy dwa końce i dwa ujścia: koniec maciczny w miejscu zespolenia z rogiem macicy (ujście maciczne) i koniec wolny, luźno zwisający w jamie otrzewnej, z ujściem brzusznym. Jajowód został podzielony na 4 odcinki:1. odcinek jajowodu przechodzący przez ścianę macicy (pars uterina oviducti), 2. cieśń jajowodu (isthmus oviducti) — najwęższy, o świetle 4 mm, w pobliżu rogu macicy, 3. bańkę jajowodu (ampulla oviducti) — najszersza część o świetle około 8 mm, która przechodzi w 4. odcinek brzuszny, na zakończeniu którego znajdują się- strzępki (fimbriae oviducti). Ścianę jajowodu tworzą: otrzewna — błona surowicza, błona mięśniowa i śluzowa. Na przekroju jajowodu błona śluzowa wykazuje liczne brodawkowate, nieregularne wyrośla, które wytyczają wielkość światła kanału jajowodu. Najsilniej wykształcony system fałdów występuje w bańce jajowodu. Stąd na przekroju światło jajowodu ma kształt gwiazdkowaty. Przyjmuje się, że opóźniają one wędrówkę komórki jajowej ułatwiają połączenie jej z plemnikiem (zapłodnienie). Błona śluzowa jest pokryta nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym, migawkowym. Mięśniówka w poszczególnych częściach jajowodu ma różną budowę i grubość. Światło jajowodu łączy jamę otrzewnej z jamą macicy, dzięki czemu jajowód jest narządem umożliwiającym przenoszenie komórki jajowej z jajnika do jamy macicy. Ponadto w warunkach prawidłowych jajowód jest miejscem, gdzie następuje zapłodnienie.

Możesz również polubić…